Email this article 
Workshops for Improving Speaking Skills of Secondary School Fifth-Grade Students through Web-Based Games
Abstract
Keywords
Full Text:
PDFReferences
Akarsu, D. (2021). Türkçe öğretmenlerinin konuşma sürecinde öğrencilere geri bildirim verme tercihleri [Master's Thesis ]. Denizli Pamukkale Üniversitesi.
Akran, S. K., & Kocaman, İ. (2018). Karikatüre dayalı öğrenme-öğretme modelinin okul öncesi öğrencilerinin konuşma ve dinleme becerilerine etkisi. e- Uluslararası Eğitim Araştırma Dergisi, 9(2), 105-122.
Aksoy, S. H., Arıcı, M. A., & Kan, M. (2021). Ortaokul öğrenciler için konuşma özyeterlilik ölçeği geliştirme çalışması. Opus Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 18(41).
Aktaş, E., & Bayram, B. (2021). Anlatma becerileri kapsamda 1-8. sınıf türkçe ders kitaplarına bir bakış: konuşma ve yazma stratejilerinin kullanımı. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 9(1).
Aktaş, Ş., & Gündüz, O. (2003). Yazılı ve sözlü anlatım kompozisyon sanatı, konuşma. Akçağ Yayınları.
Akyol, H. (2006). Yeni programa uygun türkçe öğretim yöntemleri. Kök Yayıncılık.
Akyol, H. (2016). Programa uygun türkçe öğretim yöntemleri. Pegem Akademi.
Altunışık, M., & Aktürk, A. O. (2021). Türkiye'de web 2.0 araçlarının eğitim ve öğretim ortamlarında kullanımına bir bakış. Bilim, Eğitim, Sanat ve Teknoloji Dergisi, 205-225.
And, M. (2007). Oyun ve bügü: Türk kültüründe oyun kavramı. Yapı Kredi Yayınları.
Aybek, B. (2007). Eleştirel düşünmenin öğretiminde öğretmenin rolu. Bilim, Eğitim ve Düşünce Dergisi.
Ayhan, T., & Başal, A. (2015). Türkçe öğretmen adaylarının web 2.0 araçlarına yönelik algılarının incelenmesi. Turkısh Studies, 10(7), 149-166.
Ayrancı, B. B. (2016). Konuşma eğitimi önemi. Karaelmas Journal of Educational Sciences, 4, 15-24.
Ayrancı, B. B. (2019). Türkçe eğitiminde dil becerisi oyunlarının eğtim materyali olarak klullanımı. Turkish Studies, 14(3).
Aytaş, G., & Uysal, B. (2017). Oyun kavramı ve sınıflandırılmasına yönelik bir değerlendirme. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15(1), 675-690.
Balcı, A. (2015). Karşılaştırmalı eğitim sistemleri. Pegem Akademi.
Baltacıoğlu, İ. H. (1938). Toplu tedris. İstanbul.
Baran, B., & Ata, F. (2013). Üniversite öğrencilerinin web 2.0 teknolojileri kullanma durumları, beceri düzeyleri ve eğitsel olarak faydalanma durumları. Eğitim ve Bilim, 38(169), 192-208.
Baş, B. (2012). İlköğretim türkçe programına sözlü ve yazılı kültür temelli bir eleştiri. Kastamonu Eğitim Dergisi.
Başaran, M., & Kılınçarslan, R. (2021). Uzaktan eğitimle ilkokuma yazmac öğretiminde web 2.0 araçlarıyla tasarlanan oyunların etkililiği. Türkiye Eğitim Dergisi, 186-199.
Başaran, M., & Ülger, I. G. (2021). Uzaktan eğitim sürecinde öğretmenlerin teknoloji kullanım durumlarının incelenmesi. Uluslararası Toplum Araştırma Dergisi, 17(37).
Batur, Z., & Özen, N. E. (2018). Eleştirel okuma: 36 hafta, 36 etkinlik. Akademik Sosyal Araştırma Dergisi, 6(25), 100-136.
Batur, Z., Duru, K., & Beyret, T. N. (2017). Obed uygulamaları. Pegem Akademi.
Baymur, F. (1948). Türkçe öğretimi birinci kitap. İnkilap Kitapevi.
Bayraktar, E., & Maltepe, S. (2021). Yabancı dil olarak türkçe öğretiminde akran değerlendirmenin konuşma becerisine etkisi. Aydın Tömer Dil Dergisi, 6(1).
Bekdaş, M. (2017). Yabancı dil öğretiminde oyunların konuşma becerisine etkisi. TÜBAD, 2(1), 18-26.
Bulut, D. (2017). Eğitsel oyun tasarlama sürecinin öğrencilerin yaratıcılıklarına etkisi [Unpublished master’s thesis]. Bahçeşehir Üniversitesi.
Büyükikiz, K. K., & Hasırcı, S. (2013). Anadili öğretiminde konuşma becerisinin yeri. Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları, 1(1), 57-63.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, E., Karadeniz, Ş., Demirel, & Ebru. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Akademi.
Can, B., & Usta, E. (2021). Web 2.0 desteki kavramsal karikatürlerin başarı ve tutuma etkisi. Türk Akademik Yayınlar Dergisi, 5(1), 51-59.
Carnegif, D. (1985). Söz söyleme ve iş başarma sanatı. Yaprak Yayınları.
Corbin, J., & Starauss, A. (2008). Basics of qualitative research: Techniques and procedures for developing grounded theory. Sage.
Cüceloğlu, D. (1997). İyi düşün doğru karar ver. Sistem Yayıncılık.
Cüceloğlu, D. (2002). 'Keşke' siz bir yaşam için iletişim. Remzi Kitapevi.
Çankaya, G. (2014). Çocukların oynadıkları oyunlara göre empati ve saldırganlık düzeylerinin belirlenmesi [Unpublished master’s thesis]. İstanbul Üniversitesi.
Çelik, A., & Güneş, F. (2017). Türkçe ders kitaplarında etkinliklerin incelenmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 5(2), 272-286.
Çetin, H. S., & Aktay, S. (2021). Web 2.0 değerlendirme araçlarının ilkokulda etkililiğine ilişkin öğretmen ve öğrenci görüşleri. Medeniyet Eğitim Araştırmaları Dergisi, 36-48.
Çifci, M. (2006). Türkçe öğretiminin sorunları. G. Gülsevin, & E. Boz içinde, Türkçenin Çağdaş Sorunları (s. 105). Gazi Kitapevi.
Çifci, M., Batur, Z., & Duru, K. (2017). Cumhuriyet dönemi türkçe dersi öğretim programlarının konuşma becerisi açısından değerlendirilmesi. Turkısh Studies, 12(6), 215-234.
Demir, M. (2016). Yazıca zenginleştirilmiş oyunun anaokuluna devam eden zihinsel engelli öğrencilerin yazı farkındalığı becerilerine etkisi [Unpublished master’s thesis]. Gazi Üniversitesi.
Demiral, H., & Yavuz, Ş. (2016). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde ders dışı öğrenme ortamları. Eğitim ve İnsani Bilimler Dergisi: Teori ve Uygulama, 7(13), 126-146.
Denzin, N., & Lincoln, Y. (1998). The Lanscape of qualitative research: Therioer abd issues. Sage.
Dobelli, R. (2014). Hatasız düşünme sanatı. NTV Yayınları.
Doğan, Y. (2009). Konuşma becerisini geliştirmeye yönelik etkinlik önerileri. Türk Eğitim Bilim Dergisi, 7(1), 185-204.
Doğan, Y. (2013). Dinleme eğitimi. Pegem Akademi.
Dökmen, Ü. (2005). İletişim çatışmaları ve empati. Sistem Yayıncılık.
Duran, E., & Kaplan, K. (2018). Ortaokul öğrencilerinin hazırlıklı konuşmadaki konu seçme eğilimleri. Journal of History Cultura and Art, 7(3), 544-565.
Durualp, E., & Aral, N. (2010). Altı yaşındaki çocukların sosyal becerilerine oyun temelli sosyal beceri eğitimini etkisinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 160-172.
Einon, D. (2016). Zeka geliştirici oyunlar. Mikado Çocuk.
Elkind, D. (2011). Oyunun gücü. (B. Onur, Çev.). İmge Yayınları.
Elmas, R., & Geban, Ö. (2012). Web 2.o tools for 21 st century teachers. International Online Journal of Educational Sciences, 4(1), 243-254.
Er, S. (2013). Sözün büyüsü. Hayat.
Erden, B. (2021). Konuşma eğtimi yöntem ve tekniklerinin türkçe dersinde uygulanma durumları ve yaşanan sorunlar. Kastomonu Education Journal, 29(3).
Evliyaoğlu, G. (1973). Konuşma sanatı, diksiyon, fonetik, retorik. Türk Tarih Kurumu.
Franklin, T., & Harmelen, M. V. (2007). Web 2.0 for Contenet for Learning and Teaching in Higher Education.
Gedik, M., & Orhan, S. (2014). Öğrencilerin sosyal etkinliklere katılımlarının konuşma becerilerini geliştirmeye etkisi. Turkish Studies, 9(5), 967-978.
Gögüş, B. (1982). Türkçe öğretmen kılavuzu. MEB.
Gök, V. (2020). Yabancılara türkçe öğretimi için oluşturulmuş eğitsel web sitelerinin kullanılabilirlik ve öğretici görüşleri açısından incelenmesi [Master’s Thesis]. Düzce Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Göker, M., & İnce, B. (2019). Web 2.0 araçlarının yabancı dil olarak türkçe öğretiminde kullanımı ve akademik başarıya etkisi. Türkçe Konuşurların Akademik Dergisi, 6(1).
Gözalan, E., & Koçak, N. (2014). Oyun temelli dikkat eğitim programının 5-6 yaş çocukların kelime bilgi düzeylerine etkisinin incelenmesi. Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 115-130.
Gözaydın, N. (2007). Dil, çocuk , oyun. Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, 291-297.
Gündüzalp, C. (2021). Çevrimiçi bir derste web 2.0 araçlarınına dayalı etkinliklerin öğrencilerin yansıtıcı ve eleştirel düşünme ile problem çözme becerilerine etkisi. e-Kafkas Journal of Education Research, 8(6), 137-156.
Güneş, F. (2014). Konuşma öğretimi yaklaşım ve modelleri. Bartın University Journal Of Faculty of Educatıon, 1(27), 127.
Güneş, F. (2015). Oyunla öğrenme yaklaşımı. Turkısh Studies, 10(11), 773-786.
Güneş, F. (2020). Türkçe öğretiminde "hazırlıksız konuşma" sorunu. Sınırsız Eğitim ve Araştırma Dergisi, 5(2), 109-124.
Heafner, T. L., & Friedman, A. M. (2008). Wikis and constructivism in secondary social studies: Fostering a deeper understanding . Computers the Schools, 288-302.
Horzum, M. B. (2007). Web tabanlı yeni öğretim teknolojileri: Web 2.0 Araçları. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 6(12), 99-121.
Horzum, M. B. (2010). Öğretmenlerin web 2.0 araçlarından haberdarlığı, kullanım sıklığı ve amaçlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 604-630.
Howard, V. A., & Barton, J. H. (1998). Tartışma sanatı. Beyaz Yayınları.
Huızınga, J. (2020). Home ludens. (O. Düz, Çev.) ALFA.
İnal, E., & Arslanbaş, F. (2021). Türkçenin yabancı dil olarak uzaktan öğretiminde iletişim odaklı web 2.0 araçları ve uygulama örnekleri. Bayburt Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16 (Özel Sayı), 228-249.
Kapil, Y., & Roya, A. (2014). A critical evaluation of generation Z at workplaces. Internation Journal of Social Relevance and Concern, 2(1), 10-14.
Kaplan, M. (2009). Kültür ve dil. Dergah Yayınları.
Kara, Ö. T. (2009). İlköğretim ikinci kademe türkçe dersinde konuşma becerisinin geliştirilmesinde dramanın kullanılması ve bir uygulama örneği. Sosyal Bilimler Dergisi, 11(2), 152-163.
Karaca, F., & Aktaş, N. (2019). Ortaöğretim kurumu öğretmenlerinin web 2.0 uygulamaları için haberdarlıklarının yeterlilik düzeylerinin kullanım sıklıklarının ve eğitsel amaçlı kullanım biçimlerinin incelenmesi. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2), 212-230.
Karadağ, B. F., & Garip, S. (2021). Türkçe öğretiminde web 2.0 uygulaması olarak learningapps'ın kullanımı. Çocuk Edebiyat ve Dil Eğitimi Dergisi, 21-40.
Karadüz, A., & Damar, G. (2015). Ortaokul türkçe öğretim programındaki konuşma yöntem ve tekniklerinin uygulanma durumu. Akademik Araştırma Dergisi, 67, 145-166.
Karakuş, N., & Er, Z. (2021). Türkçe öğretmeni adaylarının web 2.0 araçlarının kullanımıyla ilgili görüşleri. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi, 177-197.
Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Yayın Dağıtım.
Karataş, E. (2014). Eğitimde oyunlaştırma: araştırma eğilimleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(2), 315-330.
Karatay, H., Karabuğa, H., & İpek, O. (2018). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde edmodo'nun kullanımı: bir durum çalışması. Ana Dili Eğitim Dergisi, 6(4), 1064-1090.
Kavcar, C., & Oğuzkan, C. (1999). Örnek edebi metinlerle yazılı ve sözlü anlatım. Anı.
Kavcar, C., Ferhat, F., & Sever, S. (2005). Türkçe öğretimi- türkçe ve sınıf öğretmenleri için. Engin Yayınevi.
Kavcar, C., Oğuzkan, F., & Sever, S. (1995). Türkçe öğretimi. Engin Yayınları.
Kekeç, M. A. (2013). Düzenli oyun oynayan 11-12 yaş grubu çocuklarda problem çözme becerilerinin incelenmesi [Unpublished master’s thesis]. Gazi Üniversitesi.
Kemiksiz, Ö. (2017). Ortaokul 7. ve 8. sınıf türkçe derslerindeki sözlü anlatım etkinliklerinin çeşitli açılardan incelenmesi. The Journal of Social Science Studies (55), 79-96.
Keskin, A. (2009). Oyunların çocukların çoklu zeka alanlarının gelişime etkisi [Unpublished master’s thesis]. Selçuk Üniversitesi
Kıral, B. (2020). Nitel bir veri analizi yöntemi olarak doküman analizi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(15), 170-189.
Koçyiğit, S., Tuğluk, M. N., & Gök, M. (2007). Çocuğun gelişim sürecinde eğitsel bir etkinlik olarak oyun. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi.
Kuru, O., & Güneş, F. (2017). Akıcı konuşma problemi yaşayan ilkokul 4. sınıf öğrencilerinin konuşma becerilerinin geliştirilmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(1), 33-47.
Kurudayıoğlu, M. (2011). Türkçe öğretmeni adaylarının sözlü anlatımlarının düşünceyi gelkiştirme teknikleri açısından incelenmmesi. Türklük Bilimi Araştırmaları, 29(29), 213-226.
Kurudayıoğlu, M., & Gocioğlu, B. (2021). İkna edici konuşma becersinin geliştirilmesinde monroe 'nun motive edilmiş dizisi tekniği. Ana Dili Eğitim Dergisi.
Kurudayıoğlu, M., & Kiraz, B. (2020). Hazırlıksız konuşma stratejileri. RumeliDE Dil ve Eedebiyat Dergisi, 167-189.
Kurudayıoğlu, M., & Potur, Ö. (2015). Temel dil becerilerinin kazandırılması açısından tekerlemeler. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 15, 40-62.
MEB. (2005). İlköğretim türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzu (6,7,8. sınıflar). Ankara Devlet Kitapları Müdürlüğü Basımevi.
MEB. (2017). Türkçe dersi öğretim programı (1-8. Sınıflar). Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
MEB. (2019). Türkçe dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 1,2,3,4,5,6,7 ve 8. sınıflar). MEB Yayınları.
Memiş, M., & Ustabulut, M. Y. (2021). Türkçe öğrenenlerin konuşma yazma başarısını artırmak içi kullanılabilecek faydalı bir uygulama: farklı kelimelerle açıklama staretejisi. Erzincan Üniveristesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(2).
Merrıam, B. S. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber. Nobel.
Mert, E. L. (2014). Türkçe eğitimi ve öğretiminde dört temel dil becerisinin geliştirilmesi sürecinde kullanılabilecek etkinlik önerileri. Ana Dili Eğitim Dergisi, 23-48.
Mete, F., & Batıbay, E. F. (2019). Web 2.0 uygulamalarının Türkçe eğitiminde motivasyona etkisi. Ana Dili Eğitim Dergisi, 7(4), 1029-1047.
Mete, G. (2021). Bilsem türkçe öğretmenlerinin oyun temelli öğretim yöntemine yönelik görüşleri. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(1).
Oblinger, D., & Oblinger, J. (2005). Educause tranforming education throung ınfırmatıon technologies. Education the Net Generation.
Onur, B., & Güney, N. (2014). Çocuk oyunları. Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi.
Önen, A. (2004). Türkçeyi Türkçe konuşmak. İnkılap.
Özbay, M., & Özdemir, O. (2014). Türkçe öğretim programlar için bir öneri: dijital okuryazarlığa yönelik amaç ve kazanımlar. Okuma Yazma Eğitim Araştırmaları, 31-40.
Özdemir, E. (2008). Güzel ve Etkili Konuşma Sanatı. Remzi Kitapevi.
Özdemir, E. (2012). Anlatım sanatı. bilgi yayın evi.
Özdemir, O. (2017). Türkçe öğretiminde dijital teknolojilerin kullanımı ve bir web uygulaması örneği. Turkish Studies, 427-444.
Porzig, W. (1995). Dil denen mucize. (V. Ülkü, Çev.) Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurulu.
Prensky, M. (2001). Dijital natıves, dijital ımmıgrants. Part 1, 2-6.
Sağlam, Ö., & Doğan, Y. (2013). 7. Sınıf öğrencilerinin hazırlıksız konuşma becerileri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(24), 43-56.
Sak, R., Sak, İ. T., Şendil, Ç. Ö., & Nas, E. (2021). Bir araştırma yöntemi olarak doküman analizi. Kocaeli Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 227-250.
Sever, S. (1997). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. Anı Yayıncılık.
Sevim, O., & Sayır, F. (2017). Türkçe derslerinde akıllı tahta ile yapılan konuşma becerisi etkinliklerinin öğretmen ve öğrenci görüşlerine göre incelenmesi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(5), 160-173.
Sevim, O., & Turan, L. (2017). Drama etkinliklerinin 6. sınıf öğrencilerinin dinleme ve konuşma becerilerine etkisi. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 1-13.
Sezer, A., & Ünal, F. T. (2020). Ortaokul öğrencilerinin telaffuz hataları üzerine bir inceleme. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 683-700.
Solomon, G., & Schrum, L. (2007). Web 2.0 new tools, New schools. İste.
Süleyman Aydeniz, M. H. (2021). Dört temel dil beceri alanında yapılan yapılan liansüstü tezlerin bibliometrik analizi. Türkiye Eğitim Dergisi, 6(1), 200-216.
Şahan, M. (2012). 10-12 Yaş arası ilköğretim öğrencilerini n konuşma yeterlilikleri ve konuşma becerisinin geliştirlimesine yönelik atölye örnekleri. 5. Uluslararası Türkçenin Eğitimi- Öğretimi Kurultayı. Mersin.
Şahinel, S. (2002). Eleştirel düşünme. Pegem A.
Şimsek, Ş. (2020). Ortaokul Türkçe ders kitaplarının anlatımına dayalı etkinlikler yönünden karşılaştırılması. Kastamonu Educatıon Journal, 28(18).
Şimşek, H., & Yıldırım, A. (2003). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
Tanrıkulu, L., & Akçıl, G. (2021). Konuşma becerisinin geliştirilmesinde sessiz film etkisi: charlie chaplin örneği. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi.
Taşer, S. (2004). Konuşma eğitimi. Papirüs.
Temizkan, M. (2007). Konuşma eğitimi. Öncü Kitap .
Temizkan, M. (2009). Akran Değerlendirmenin Konuşma Becerisini Geliştirmesi Üzerindeki Etkisi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 90-112.
Temizyürek, F. (2007). İlköğretim ikinci kademede konuşma becerisinin geliştirilmesi. Ankara Üniveristesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 40(2), 113-131.
Temizyürek, F., & Balcı, A. (2015). Cumhuriyet dönemi ilköğretim okulları türkçe programları. Nobel.
Temizyürek, F., Erdem, İ., & Temizkan, M. (2016). Konuşma eğitimi sözlü anlatım. Pegem Akademi.
Tenekeci, M. (2020). Türkçe öğretiminde web uygulamarı ve mobil uygulamaları ile bunların öğretmenlerce bilinirliği. Milli Eğitim Dergisi, 429-445.
Tombul, I. (2020). Argümantatif yaklaşımla dilital yerliler ve dijital göçmenlerin tartışılması . Ege Üniversitesi İletişim Fakültesi Yeni Düşünceler Hakemli e- Dergi, 134-155.
Twenge, J. M., Compbell, S. M., Hoffman, B. J., & E.Lance, C. (2010). Generational differences in workvalues: Leisure and extrinsic value sincreasing social and intrinsic values decrasing. Jaurnal of management, 36(5), 1117-1142.
Ucgun, D. (2007). Konuşma eğitimini etkileyen faktörler. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(22), 59-67.
Ulum, H., & Taşkaya, S. M. (2017). Sınıf öğretmenlerinin konuşma becerilerini geliştirmek için kullandıkları etkinlikler. Çukurova Araştırma Dergisi, 3(2), 92-101.
Varan, S. (2017). İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin zihinsel sözlüğünü geliştirmede eğitsel oyunların etkisi [Unpublished master’s thesis]. Bartın Üniversitesi.
Yalçın, A. (2002). Türkçe öğretim yöntemleri- yeni yaklaşımlar.Akçağ Yayınları.
Yalçın, A. (2006). Türkçe öğretim yöntemleri. Akçağ.
Yalçın, A. (2012). Çağdaş insan ve edebiyat. Akçağ.
Yaman, E. (2014). Doğru, güzel ve etkili konuşma sanatı ( sözlü anlatım). Akçağ Yayınları.
Yazar, İ. (2019). Türkçe öğretiminde ve temel dil becerilerinin kazanımımda dijital terknoloji uygulamalarının yeri ve önemi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(64).
Yıldız, C. (2008). Yeni öğretim programına göre kuramdan uygulamaya türkçe öğretimi. Pegem Akademi.
Yılmaz, A. (2012). Dil zekası. Tutku.
Yılmaz, E. A. (2015). Herkes için oyunlaştırma. Ankara: Abaküs Yayıncılık.
Yılmaz, M., Sağlık, Z. Y., & Kaden, Ö. F. (2021). Kavram karikatürleriyle yapılan öğretimin ilkokul 3. sınıf öğrencilerinin konuşma becerilerine etkisi. Eğitim ve Bilim.
Yüceer, D., & Doğan, Y. (2021). Türkçe öğretiminde birinci sınıf öğrencilerinin hazırlıksız koınuşma becerileri üzerine bir araştırma. Muallim Rıfat Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2).
DOI: https://doi.org/10.7575/aiac.ijels.v.10n.1p.75
Refbacks
- There are currently no refbacks.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
2013-2024 (CC-BY) Australian International Academic Centre PTY.LTD.
International Journal of Education and Literacy Studies
You may require to add the 'aiac.org.au' domain to your e-mail 'safe list’ If you do not receive e-mail in your 'inbox'. Otherwise, you may check your 'Spam mail' or 'junk mail' folders.